Stolpersteine - Emmalaan 14
Breslau, 2 oktober 1897 – Sobibor, 11 juni 1943
Marburg, 20 juli 1913 – Sobibor, 11 juni 1943
Op dit adres woonden het echtpaar Wolfgang Dinkelspiel en Frederike Dinkelspiel-Waldeck en het echtpaar Alexander en Margaretha Ladendorff. De twee echtparen moesten als Duits-Joodse vluchtelingen in het najaar van het eerste oorlogsjaar de kuststreek verlaten en streken in Alphen aan den Rijn neer. Het echtpaar Ladendorff vond een woning aan de Buitenweg. Nu is dat de Prins Bernhardlaan. Maar Alexander en Margaretha moesten in mei 1942 overhaast hun huis verlaten, omdat het door Duitse officieren in beslag was genomen. Ze vonden onderdak bij het echtpaar Dinkelspiel. Die hadden hun huis Emmalaan 4 ook op last van de Duitsers moeten verlaten en woonden nu op nummer 14, een huis van niet-Joodse eigenaren. Het echtpaar Dinkelspiel kreeg uitstel en mocht op 30 september, de dag van de grote razzia, thuisblijven. Het zou kunnen dat Wolfgang Dinkelspiel tijdens de Eerste Wereldoorlog voor Duitsland had gevochten en dat hij daarom niet meteen op transport hoefde. In april 1943 maakten de Duitsers echter bekend dat er zich geen Joden meer buiten Amsterdam mochten bevinden. De Dinkelspiels moesten zich die maand in kamp Vught melden. Zij werden geacht de sleutels van het huis bij de politie in te leveren en op eigen gelegenheid per trein naar Vught te reizen. Op 6 juni 1943 gingen zij met het eerste ‘kindertransport’ van Vught naar Westerbork. De dag daarop kwam daar een tweede trein met kinderen en hun ouders aan. Op 8 juni vertrok dit ‘kindertransport’ vanuit Westerbork naar Sobibor. Met meer dan 3000 personen verdeeld over 46 goederenwagons was dit het grootste transport van Joden vanuit Nederland. 613 Mannen, 1350 vrouwen en 1051 kinderen tot en met 16 jaar, waaronder 119 kleuters, 123 peuters en 55 baby's. Het transport kwam daar op 11 juni aan en allen werden vrijwel direct na aankomst vermoord.