Stolpersteine - Hooftstraat 73
Emanuel van Rhijn
Assen, 20 juni 1905 – Schoppinitz, 30 juni 1943
Assen, 20 juni 1905 – Schoppinitz, 30 juni 1943
Alphen aan den Rijn, 6 augustus 1913 – Auschwitz, 5 oktober 1942
Kind:
Eva Roosje van Rhijn
Deventer, 31 mei 1937 – Auschwitz, 5 oktober 1942
Kind:
Eva Roosje van Rhijn
Deventer, 31 mei 1937 – Auschwitz, 5 oktober 1942
Op dit adres had David van Dien zijn verzekeringskantoor. Boven de zaak woonde zijn dochter Jansje met man en kind. Annemarie van der Bijl die toen in dienst was bij de firma Van Dien, herinnert zich die tijd nog goed:
‘Als je het pand binnenkwam was er een trap die naar het bovenhuis leidde, waar Mannie en Jansje van Rhijn en hun dochtertje Eva woonden. Jansje was een dochter van David van Dien. Links van die trap was een loket en daarachter lagen de twee kantoren. David van Dien had een prachtig ingericht kantoor aan de voorkant van het pand, afgescheiden van het andere kantoor door twee glas-in-lood schuifdeuren. Mannie, David’s schoonzoon, zat helemaal in de buitendienst en incasseerde net als zoon Flip wekelijks de premies bij de Alphenaren die bij Van Dien verzekerd waren. Mannie was echt een fijne vent. Hij was hartelijk, geïnteresseerd en hield van een goede mop. Maar hij bleef altijd erg formeel. Ik sprak Mannie en Jansje aan met mijnheer en mevrouw en net als Eva spraken zij mij altijd aan met juffrouw An.
Als Jansje en Mannie op vakantie gingen, mocht ik op het huis passen en bleef ik er na mijn werk slapen. Ze hadden hun etage heel smaakvol en gezellig ingericht. Ik voelde me er echt thuis. Het gezin Van Rhijn ging dan een weekje naar de Veluwe, waar ze een huis hadden gehuurd. Zo konden ze ook Mannies ouders, die in Assen woonden, eens bezoeken.
Het was ook de tijd dat Mannie en Jansje het bovenhuis moesten ontruimen om plaats te maken voor Duitse officieren. Schade van Westrum, de ‘zaakwaarnemer’, kwam toen bijna dagelijks op kantoor. Op een keer vertelde hij me dat de officieren die boven woonden liever niet hadden dat ik ze groette, omdat ik in hun ogen een ‘Judenmädel’ was.’
Bron: "Waar ze ook heen gaan, ze hebben in elk geval mooi weer" - Kees Visschedijk (ISBN: 9789087594688)